De kop klinkt luguber, maar zo is het niet bedoeld. Na drie weken van kleine dalingen in de S&P 500 index, sloot deze index in de afgelopen week hoger. De omzetten namen toe, wat een goed teken is. Wat ons bevreemde was dat dit gebeurde, terwijl de rente verder opliep. De 10 jaar rente kwam zelfs even boven de 4% uit. Dit kwam door sterkere cijfers voor de Amerikaanse economie in de afgelopen week. Doordat de economie maar blijft groeien, is de kans groot dat het stelsel van Amerikaanse banken (FED) de rente langer zal blijven verhogen. Dit om de inflatie, welke maar niet hard naar beneden wil gaan, de kop in te drukken. Wereldwijd zagen we dat de inflatie verder aan het oplopen was. Meestal is het zo dat als de rente stijgt, de aandelen dalen en andersom. Maar in de afgelopen week liepen beiden op. De vraag is nu, wie krijgt er gelijk. Zakken deze week de rentes weer naar beneden, of dalen de aandelen koersen? Is de stijging van de afgelopen week op de aandelenmarkten niets anders dan een korte stijging in een dalende markt of hebben we de bodem gezien en kunnen we weer richting de 4.300 puntengrens? Dit is de grote vraag voor de komende week. Als het een kleine stijging is, in een dalende markt, dan noemt men dat een “dead cat bounce”. De S&P 500 sloot vrijdag op een stand van 4.045,64. Boven onze grens van 3.875. Dit was een stijging van 1,9% voor de week. De Dow-Jones deed het iets minder goed, maar sloot ook in de plus. Deze index won 1,75% hoger dan de week ervoor. De Nasdaq was de grootste winnaar, met een winst van 2,58% voor de week.

 

De reden waarom we kijken naar de S&P 500 is omdat in deze index bestaat uit 500 bedrijven die uit alle sectoren komen. De Dow-Jones bestaat uit “maar” 30 bedrijven. De Nasdaq bestaat uit voornamelijk technologie aandelen, dus is minder breed dan de S&P 500 index. Veel (technische) analisten gebruiken de S&P 500 index als leidraad in hun research. Zoals we vorige week al schreven zit de S&P 500 index gevangen tussen de 3.875 en de 4.300 grens. We zien keer op keer dat als we in de buurt komen van de 3.900 de verkopen opdrogen en we voorzichtig een stijging zien. Hetzelfde geld als we richting de 4.300 gaan. Dan droogt de vraag naar aandelen op en zien we de eerste dalingen komen. Dit jaar kenmerkt zich dat we vooral kijken naar de verwachtingen van de economie in Amerika. Niet zozeer naar het inflatiecijfer zoals vorig jaar, maar meer naar de kracht van de economie. Deze blijft sterker dan verwacht, daarmee is de kans op een pauze qua rente verhogingen kleiner. Het lijkt erop alsof alle beleggers zitten te wachten op die pauze, om dan vol in aandelen te stappen. Maar tot nu toe zien we bijna alle cijfers beter dan verwacht. In dit geval is goed nieuws, eigenlijk slecht nieuws voor de beleggers. Het goede nieuws is dat een goed draaiende economie eigenlijk goed is voor iedereen. Meer werkgelegenheid, minder uitkeringen voor de werkelozen. Hogere salarissen en daarmee meer koopkracht. Juist die koopkracht zorgt voor stijgende prijzen en dat levert inflatie op. En juist die inflatie probeert de FED nu juist omlaag te brengen. Dat doet men door de rente te verhogen. Dus als de groei van de economie afneemt, dan hoeft de FED de rente minder te verhogen, tot een punt waarop men niet meer verhoogt, omdat de groei van de economie er niet meer is. Het probleem is vaak dat de FED net iets te lang doorgaat, waardoor er een economische krimp optreed. Traditioneel zeggen we dat als er twee maanden van economische krimp is, dan spreken we over een recessie. De huidige regering is de eerste regering in de geschiedenis die nu opeens een andere uitleg geeft aan dit fenomeen en heeft zelfs Wikipedia dit laten veranderen. Dat de FED vaak er lang doorgaat met hun verhogingen en daardoor een recessie veroorzaakt is al heel vaak gebeurd in het verleden. De verwachting is dat dit ook nu weer gaat gebeuren. Als de economie krimpt, zal de FED de economie willen stimuleren met rente verlagingen. Wat weer goed is voor de aandelenbeurzen. De heer Powell heeft al vaker aangegeven dat hij een krimp van de economie minder erg vindt dan inflatie. Onze verwachting is dan ook dat de FED langer doorgaat met renteverhogingen dan dat velen verwachten en dat kan verdere druk opleveren voor de aandelenmarkten. Wij zijn dan ook nog steeds voorzichtig in het kopen van de stijgingen in de afgelopen week. Wij verkopen eerder onze winsten, dan dat wij nieuwe posities innemen. Soms is het beter om op je handen te zitten als de markten verschillende signalen afgeven. Dat neemt niet weg dat we niets doen. Want een uitbraak naar boven of beneden kan snel plaatsvinden. Hoop op een pauze van de rentestijgingen deden de beurzen goed tot en met januari. Maar op dit moment zien we meer en meer tekenen dat de FED nog niet klaar is met hun renteverhogingen. Op 15 en 16 maart komt men weer bijeen om te praten over de rente. Maar deze week op dinsdag en woensdag wordt de heer Powell door de regering aan de tand gevoeld over zijn beleid. Veel beleggers hopen hier informatie te krijgen over wat ons nog te wachten staat. Kortom we wachten af over wat de heer Powell te zeggen heeft en zullen daar onze beslissingen op gaan baseren.