Afgelopen week stond in het teken van de kwartaalcijfers en het consumentenprijsindexcijfer (CPI). Een week eerder waren het de banken die als eerste met hun cijfers naar buiten kwamen en die waren veel belovend. Deze week waren het vooral Intel en Netflix waar naar gekeken werd. Netflix was als eerste aan de beurt en die cijfers vielen tegen. Dat zorgde ervoor dat woensdag de Nasdaq flink moest inleveren. Maar op vrijdag kwam Intel met beter dan verwachte cijfers naar buiten en dat hielp de indexen enorm. Dat viel samen met het nieuws dat het CPI cijfer lager was dan verwacht. Dit is een van de weinige macro economische cijfers die naar buiten komen. Dit omdat veel overheidsdiensten nog steeds gesloten zijn. Maar door dit lager inflatiecijfer is de kans groot dat het stelsel van centrale banken in Amerika (FED) de rente deze woensdag zal gaan verlagen. De kans op nog een renteverlaging in december is hierdoor ook toegenomen. Wat de beurzen zien als positief. Niet raar dat de indexen voor de week weer hoger konden sluiten. De S&P 500 index kon voor de week 1,9% bijschrijven. De Dow-Jones steeg voor de week met 2,2%. De Nasdaq deed het net iets beter, met een stijging van 2,3% voor de week. Alle drie de indexen sloten op een nieuw record.

Een van mijn mentoren (Jeff Saut) is opgenomen in het ziekenhuis. Ter ere van hem is dit een van zijn meest favoriete quotes. Hoewel goud voor het eerst in Alaska werd ontdekt in de jaren 1870, staan de jaren 1890 bekend als de Yukon-Klondike Gold Rush-dagen, aangezien duizenden ruige individuen naar de noordelijke streken trokken op zoek naar fortuin en roem. Niet verrassend waren de havens in Alaska tijdens de winter van 1896-97 volledig bevroren en daarom gesloten voor alle scheepvaartverkeer. Voedsel werd zeer schaars en zeer duur, aangezien nieuwe voorraden over land moesten worden aangevoerd met grote ontberingen. Naar verluidt kon een blik sardines dat in New York $0,10 had gekost, tien keer zoveel kosten toen het de goudzoekers in Alaska bereikte. Toch was er grote vraag, zelfs tegen zulke opgedreven prijzen. Zo werd bijvoorbeeld in een afgelegen mijnstad de prijs van een blikje sardines verkocht tegen snel oplopende prijzen, van $10,00 naar $30,00 en vervolgens $50,00. Uiteindelijk betaalde een wanhopig hongerige mijnwerker $100,00 voor een blik van de zeer gewilde sardines. Hij nam het mee terug naar zijn kamer om te eten. Hij opende het. Tot zijn verbazing ontdekte hij dat de sardines rot waren. Boos vond hij de persoon die hem het blik had verkocht en confronteerde hem met het rotte bewijs. De verkoper was verbaasd en riep: ‘Bedoel je dat je dat blik sardines echt hebt opengemaakt?’ Jij dwaas; dat waren handelsardines, GEEN eet sardines!

Het is een geschikt moment om terug te komen op dit verhaal, aangezien we ons momenteel in een “sardines verhandelen”-markt lijken te bevinden. Daarmee bedoel ik dat hoewel er legitieme fundamentele krachten zijn die veel van de populairste beleggingsthema’s aansturen, er ook minstens enige disconnectie is tussen het hyper-optimistische sentiment en de onderliggende economie. De algemene markt is indrukwekkend veerkrachtig gebleven – de NYSE Advance-Decline line sloot vorige week op een nieuw recordhoogte – maar er zijn ongetwijfeld bepaalde groepen geweest die de weg wezen en bovengemiddelde rendementen behaalden. Hoewel ik er zeker van ben dat ik er een paar vergeet, zijn degenen die me meteen te binnen schieten kunstmatige intelligentie, kwantumcomputing, edelmetalen, zeldzame aardmetalen en kernenergie. Echter, ze zijn onlangs opgestegen naar een nieuw niveau van parabolische prestaties dat de haast op sardines in het bovenstaande verhaal weerspiegelt. Zeker, dit soort zetten komen niet helemaal uit de lucht vallen. Net als bij de sardines is er bijna altijd een legitieme rechtvaardiging voor prijzen om hoger te beginnen stijgen. Het is echter pas wanneer de rally lang genoeg aanhoudt en hoog genoeg stijgt, dat een kantelpunt wordt bereikt en het minder gaat om de fundamenten en meer om pure speculatie. Dit maakt het moeilijker om een top te voorspellen, want zolang zo’n omgeving heerst, gaat al het andere meestal het raam uit. Toch is het pas de laatste paar jaar dat het mainstream is geworden en is het uitgegroeid tot HET dominante thema van de toekomst. De kans zeer groot dat we ons nu in een regelrechte recessie zouden bevinden als er geen miljarden werden uitgegeven aan AI. Er zijn duidelijke fundamentele redenen geweest achter al deze trends, maar de vraag is natuurlijk of de hype nu de economische realiteit overstijgt. Er zijn vergelijkbare vragen met betrekking tot de andere populaire investeringsthema’s. Dat betekent niet dat hun bullish cases ongerechtvaardigd zijn, maar het doet je wel afvragen hoeveel mensen daadwerkelijk voor de lange termijn in deze thema’s beleggen en hoeveel er gewoon “sardientjes aan het verhandelen” zijn en hopen niet degene te zijn die met het rotte blik achterblijft. Bijvoorbeeld, IONQ, RGTI, QBTS en QUBT, vier van de belangrijkste aandelen in kwantumcomputing, hebben hun aandelenkoersen het afgelopen jaar met 300% tot 3000% zien stijgen, maar de bedrijven hebben gezamenlijk bijna 1 miljard dollar verlies geleden in dezelfde twaalf maanden. Ondertussen hebben uranium, zeldzame aardmetalen en edelmetalen naar verluidt allemaal positieve vraag/aanbod-krachten in hun voordeel op dit moment, maar als grondstoffen kan dat uiteraard in de loop van de tijd veranderen. Kortom, deze populaire thema’s herinneren ons eraan dat activa op elk moment waard zijn wat iemand ervoor wil betalen. “Waarde” is subjectief, ook al doen we graag alsof dat niet zo is. Het doet me denken aan het oude gedachte-experiment dat vraagt of een goudstaaf of een kopje water waardevoller is. Natuurlijk zou de gemiddelde persoon onder de meeste omstandigheden de goudstaaf zonder nadenken meenemen, maar als je sterft van de dorst in de woestijn, is geen hoeveelheid goud zoveel waard als dat kopje water. Zolang beleggers deze thema’s blijven behandelen alsof het bekers water in de woestijn zijn (of sardines verhandelen), kunnen hulpmiddelen als technische analyse weinig hulp bieden. Alle thema’s zijn de laatste tijd in zekere mate teruggevallen, maar is dat genoeg om een einde te maken aan de trends? Ik denk niet dat we daar nog genoeg bewijs voor hebben, hoewel het steeds riskanter wordt om ze te blijven achtervolgen naarmate ze hoger gaan.