Er kwam veel nieuws naar buiten in de afgelopen week. Het consumentenprijsindexcijfer was eigenlijk wel de belangrijkste. Dit cijfer geeft een goed beeld van de inflatie. Het cijfer was hoger dan velen hadden verwacht. Op jaarbasis steeg dit cijfer met 3,7%. De verwachting was 3,6%. Deze stijging was de grootste in 14 maanden. Een dag later kwam het producentenprijsindexcijfer naar buiten. Ook dit cijfer was hoger dan verwacht. Ondanks deze cijfers stegen de beurzen verder. Meer op hoop dan op harde cijfers. Maar op vrijdag kwam de ommekeer. De indexen doken naar beneden. Wat eerst een goede week leek te zijn, werd toch nog een week met verliezen. Alleen de Dow-Jones kon nipt in de plus sluiten. Deze index won voor de week 0,1%. De S&P 500 verloor 0,2%, terwijl de Nasdaq 0,4% moest inleveren.
De indexen in Amerika blijven ons al wat langer verbazen. Men blijft relatief dichtbij huis, terwijl we genoeg zaken zien die de indexen naar beneden hadden kunnen duwen. Buiten de inflatiecijfers zagen we de rente in Amerika fors oplopen. Op vrijdag sloot de 10 jaar rente op 4,33%. Bijna alle analisten die wij spreken hadden een top verwacht van 4%. Maar daar zijn we al fors boven. De kans op verdere stijgingen is zeker aanwezig. Tot hoever we verder zullen stijgen? Ons idee is richting de 5%. Als dat daadwerkelijk uitkomt, zal dat zeker druk op de indexen geven. Buiten de rente zien we dat het aantal mensen dat met hun creditcard betalen alleen maar toenemen. In Amerika gebruikt men normaal gesproken eerst hun spaargeld, daarna hun inkomen en als dat niet voldoende is, geeft men geld uit met hun creditcard. Een soort kortlopende lening. Maar wel een lening met een hoog prijskaartje. Sommige creditcard maatschappijen rekenen op dit moment een rente van bijna 20%. Dat moet wel een keer worden terugbetaald. Het lijkt er dus op dat de consumenten nog wel spenderen, maar dat men zich daarvoor meer en meer in de schulden steekt. Iets wat niet goed is. Onze ervaring is dat als de creditcard uitgaven blijven toenemen, dit uiteindelijk zal omslaan naar een recessie. Iets waar eigenlijk geen analist rekening mee houdt. Ook het oplopen van de olieprijs is een zorg. In het laatste inflatierapport werd de schuld van de stijging gegeven aan het oplopen van de olieprijs. Maar men ziet dit als tijdelijk. Nu is tijdelijk een ruim begrip. Maar met de winter op komst, denken wij dat we de top van de olieprijs nog niet gezien hebben. Op vrijdag sloot een vat West Texas Intermediate op $91,40. Wij achten de kans zeer groot dat we dit jaar nog een olieprijs van boven de $100 gaan zien. De OPEC+ landen, waaronder Rusland, zien graag hogere prijzen. Ze produceren dus minder, dan dat gevraagd wordt. Het probleem is dat Amerika dit snel kan oplossen door zelf weer voldoende olie te gaan produceren, maar de regering wil dit niet. Gevolg, oplopende olieprijzen. Een ander onderwerp dat op dit moment nog onderbelicht blijft is de krimp van de export in China. We zien al maanden dat China minder exporteert. Dat betekend dat er minder vraag is naar hun producten. Het lijkt erop dat er dus OF minder gekocht wordt door de consumenten, OF de voorraden worden weggewerkt. In Amerika had men redelijk veel voorraad, maar niet zoveel dat de export van China zo veel zou dalen. Wij hebben al vaker gezegd dat de macro economische cijfers in Amerika niet meer kloppen. Net zoals de definities van kengetallen. De regering manipuleert de cijfers om het zo te doen laten lijken dat het allemaal heel goed gaat. Wij denken echter dat dit uiteindelijk de regering gaat opbreken. Want je kunt maar zolang goochelen met cijfers, voordat de resultaten voor zich spreken. Wij hebben het idee dat de economie, niet alleen die van Amerika, er veel minder goed voorstaat, dan dat het op het eerste oogopslag doet lijken. We zien bijvoorbeeld in Europa dat de productie in vooral Duitsland fors aan het afnemen is. Tel dit op met de krimp van de export in China en een hogere olieprijs, samen met een hogere rente, dan zien we dat we klaar zijn voor problemen. Op dinsdag en woensdag komt het stelsel van centrale banken in Amerika (FED) bijeen. De verwachting is dat de rente onveranderd blijft. Dus 5%. Iedereen kijkt uit naar de persconferentie van de heer Powell. Wij geloven niet dat men snel de rente gaat verlagen. Zeker niet door de onderhuidse problemen van inflatie die er zijn. De kans op een recessie zien wij toe nemen. Al zijn we een van de weinige die dat verwachten. Wij zien grote problemen ontstaan in vooral de financiering van grote onroerend goed projecten en wellicht zelfs met de financiering van de Amerikaanse staatskas. Veel obligaties lopen dit jaar nog af. Obligaties met een laag rentepercentage. Maar die moeten geherfinancierd gaan worden tegen fors hogere tarieven. Als afsluiter nog het volgende. September en oktober zijn de slechtste maanden van het jaar voor de aandelen indexen. Wees dus even voorzichtig met het investeren van geld. De geschiedenis leert ons dat we gemiddeld één keer per jaar een daling van de indexen zien van 10% of meer. Dit jaar hebben we dat nog niet gezien. September en oktober zijn de maanden dat die het meeste plaatsvinden. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!